Generał Stanisław Maczek Bohater, o którym po wojnie zapomniano

Jego żołnierze 18 lipca 1944 r. Weszli do Ankony, a 21 kwietnia 1945 r. Batalion Strzelców Karpackich zdobył Bolonię.

Trumna była pokryta wieńcami od kombatantów i wdzięcznych mieszkańców Bredy. Liczne odznaczenia generała – polskie, holenderskie, brytyjskie, francuskie i belgijskie, ale także kanadyjskie i amerykańskie – zostały wystawione przed grobem. W 1912 roku Stanisław dołączył do Związku Strzeleckiego. Po wybuchu Wielkiej Wojny chciał wstąpić do Legionów Polskich, ale otrzymał powołanie do cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej. Niedługo później trafił na front włoski jako żołnierz osiemnastka dekoracje c.k.

Stanisław Sosabowski, pozbawiony przez Brytyjczyków świadczeń wojskowych, zmarł na zawał serca. Ludzi; pozostałymi musieli się zaopiekować Brytyjczycy. W tym właśnie celu powstał Polski Korpus Przysposobienia i Rozmieszczenia.

• To prestiżowa lokalizacja, w centralnym punkcie miasta, gdzie odbywają się wszystkie miejskie wydarzenia.
• Korpusu Polskiego i ogólnie całych PSZ poparł w końcu sam gen. Anders.
• Po wojnie Maczek nie zdejmuje munduru, studiuje w uczelni wojskowej i otrzymuje stanowisko szefa placówki wywiadu wojskowego we Lwowie i jest najpierw zastępcą, a potem dowódcą pułku.
• Zmarł 12 maja 1970 r., dokładnie w 26.

Większość planowano repatriować do Polski, reszta miała się osiedlić w Wielkiej Brytanii i podjąć pracę zawodową. Do kraju wróciło wówczas ok. 68 tys. Ludzi (wcześniej wracali głównie wyzwoleni z niemieckich obozów jenieckich, którzy – w przeciwieństwie do zesłanych na wschód – nie mieli okazji przekonać się o prawdziwym obliczu Sowietów).

Amerykańskie systemy antydronowe w Polsce. Jest komunikat MON

Stanisław Maczek zmarł 11 grudnia 1994 w Edynburgu, ale został pochowany na polskim cmentarzu wojskowym w holenderskiej Bredzie. – Tam ulica generała Maczka jest od dawna, w Polsce dopiero w ostatnich latach przybywa ulic czy szkół, nawet w małych miasteczkach, przyjmujących imię Generała Stanisława Maczka. – Było ponad 900 oficerów, ok. 14 tys. Żołnierzy szeregowych – wspominał gen. Maczek w audycji. – Dysponowaliśmy dużą siłą, mieliśmy ok. 380 czołgów, 4 tys. Pojazdów mechanicznych, samych radiostacji na czołgach i na wszystkich pojazdach było więcej, niż miała cała Polska armia we wrześniu 1939 r.

Polska w XX wieku

Tam generał Maczek przyjął kapitulację dowództwa twierdzy. Podczas I wojny światowej walczył na froncie rosyjskim w Karpatach i froncie włoskim w Alpach. Tymczasem Stanisław Maczek trwale zapisał się na kartach historii Polski. Z wykształcenia filozof, poświęcił się służbie wojskowej, stając się „ojcem” polskich wojsk pancernych. Bił się w wojnie polsko-bolszewickiej, prawdziwą sławę przyniósł mu jednak udział w II wojnie światowej. Dowodził pierwszą wielką zmotoryzowaną jednostką Wojska Polskiego – 10.

Śladami generała Stanisława Maczka w Edynburgu Polonika

Po wojnie Maczek nie zdejmuje munduru, studiuje w uczelni wojskowej i otrzymuje stanowisko szefa placówki wywiadu wojskowego we Lwowie i jest najpierw zastępcą, a potem dowódcą pułku. To również dobrze poprowadzona kontrofensywa nad Bzurą, powstrzymanie kolumny pancernej pod Mokrą, a wreszcie zasługująca na szerszą wiedzę historia 10. Brygady Kawalerii pod dowództwem gen. Maczka. Nasze muzeum postanowiło przypomnieć postać dowódcy, który w całej swojej karierze nie przegrał ani jednej bitwy – mówi Robert Kostro, dyrektor Muzeum Historii Polski. Byłam wychowana z dziadkami, bo w wieku dwóch lat z nimi zamieszkałam. Drzwi były zawsze otwarte, ludzie przychodzili o każdej porze.

Ukończył studia uzupełniające w Wyższej Szkole Wojennej, a następnie był szefem ekspozytury wywiadu wojskowego we Lwowie. Pełnił funkcję zastępcy dowódcy 76. Pułku Piechoty oraz dowodził 81. Pułkiem Strzelców Grodzieńskich. Generał Maczek przeżył całe stulecie – zmarł 11 grudnia 1994 r., mając 102 lata. Został pochowany na Polskim Honorowym Cmentarzu Wojskowym w Bredzie (Pools Militair Ereveld Breda).

Kadra oficerska natomiast, posiadająca jedynie wykształcenie wojskowe, często niezbyt dobrze mówiąca po angielsku, miała wielkie trudności z przystosowaniem się do nowych warunków. Wielu musiało pracować fizycznie za najniższe stawki, bez większych perspektyw na polepszenie bytu. Pojawiały się depresje, a nawet próby samobójcze.

Wielki sukces odniósł we Włoszech inny malarz, Ryszard Demel (ur. 1921). Tylko niewielka część artystów z Armii Andersa wróciła do Polski. Tu niektórzy, po ustępstwach na rzecz władzy, mogli kontynuować kariery. Polacy wnieśli też spory wkład w życie kulturalne Londynu – powstały tam słynna „Grupa 49” oraz trzy galerie cieszące się sporą popularnością. Korpusu Polskiego mieli trafić na Wyspy.

Tablica pamiątkowa gen. Stanisława Maczka przy Arden Street

Najbardziej niesamowite jest to, że mówi się o historii, która wydarzyła się tak dawno i wydawałoby się, że będzie zapominaną. Tymczasem dzieje się odwrotnie. Muszę z przykrością dodać, że w Wielkiej Brytanii Anglicy nie bardzo pamiętają co Polacy zrobili w czasie II Wojny Światowej, ale Polonia Brytyjska pamiętała i pamięta. Kiedy w komunistycznej Polsce nie wolno było mówić o bohaterach i ich czynach, tutaj było o nich głośno. Gen. Stanisław Maczek walczył także podczas obrony Lwowa, jednak po wkroczeniu Armii Czerwonej został zmuszony wraz z jednostką do przekroczenia granicy Węgier, gdzie został internowany. – Jak na tle Niemców wypadła nasza jednostka?